κακόγηρως

κακόγηρως ό, ἡ (Α)

αυτός που έχει κακά γηρατειά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + -γηρως (< γῆρας), πρβλ. εσχατό-γηρως, μακρό-γηρως].